نقشه راه برای یادگیری طراحی گرافیک
گام اول:
آشنایی با اصول اولیه طراحی گرافیک، با یادگیری تاریخچه طراحی گرافیک، آشنایی با طراحان گرافیک بزرگ، نه تنها با نحوه کار طراحان گذشته آگاه می شوید، بلکه با شیوه های طراحی هم آشنا شده و سلیقه خود را تنوع می دهید و با تاریخ هنر و سبک های طراحی آشنا شده و آنرا درک کنید. با اصطلاحات طراحی گرافیک آشنا شوید تا بتوانید با دیگران در این حوزه ارتباط برقرار کنید و به زبان مشترک برسید.
گام دوم:
اصول و فرآیند طراحی را کاملا درک کنید، طراح گرافیک پنج اصل کلیدی که عبارتند از هم ترازی، تکرار، کنتراست، سلسله مراتب و تعادل را به خوبی می داند. این پنج اصل به ایجاد یک طراحی منسجم، با ثبات، سازماندهی شده، موثر و پیامی واضح کمک می کنند.
گام سوم:
شناخت رنگ ها است. رنگ ها بر روحیه و شخصیت یک طرح تاثیر می گذارند. بهترین راه برای آشنایی با ترکیب رنگ ها، نگاهی به کار طراحان و استودیوهای دیگر است. سپس می توانید شروع به ایجاد تابلوهای الهام بخش خود با پالت های رنگی کنید که حالات مختلفی را القا می کنند.
گام چهارم:
شناخت و به کار گیری تایپوگرافی سبب می شود هم در طراحی لوگو و هم در انتخاب درست فونت در متون و در طراحی المان های گرافیکی هوشمندانه و خلاقانه رفتار کنید، تايپوگرافي روشی در ارتباط تصویری می باشد که براي زیبا و تلطيف نمودن حروف، کلمات و جملات در قسمت هايي از آنها تغییراتی بوجود می آورند تا تاکید بر موضوع مورد نظر شود و زیبایی و اثرگذاری طرح گرافیکی بیشتر شود.
گام پنجم:
نرم افزار و ابزار های طراحی گرافیک را بشناسید و با آنها کار کنید و بر نرم افزارهای مربوطه تسلط کامل داشته باشید نرم افزارهایی مانند illustrator ،Photoshop و InDesign را بیاموزید تا همه چیز را از لوگو گرفته تا پوستر یا کتاب و بسته بندی و طراحی رابط کاربری نرم افزارها و اپلیکیشن ها را بتوانید ایجاد کنید. با تسلط بر این برنامه ها و سایر برنامه های طراحی، می توانید به صورت حرفه ای پروژه های خود را انجام دهید.
گام ششم:
خلاقیت الزاماً خدادادی نیست و می توان آنرا با تلاش و پشتکار بدست آورد از طرح های خلاقانه الهام بگیرید و کتاب ها و مجلات آموزشی گرافیک و شبکه های اجتماعی و اینترنت راههایی برای دریافت ایده های خلاقانه هستند.
طراحی گرافیک که به انگلیسی Graphic Design (گرافیک دیزاین) گفته می شود و در لغت به معنی ترسیم و نگارش است.
امروزه به شکل هنر گرافیک از طریق روزنامه و مجله و کتاب در اختیار همگان قرار گرفته به طوری که ادارات و شرکت ها و فرآورده های تجاری مصرف کنندگان اصلی هنر گرافیک شده اند، به همین دلیل ارتباط این هنر با اجتماع مستقیم تر از هنری مثل نقاشی شده در نتیجه مسئولیت طراح گرافیک هم بیشتر شده است.
در گرافیک نمی توان به سلیقه خود متکی بوده، باید مسایل و جنبه های زیادی را در نظر گرفت به عنوان مثال: دانستن کیفیت روانی خط و رنگ و فرم- ارزیابی موقعیت فرهنگی و روانی جامعه- سادگی گویایی و گیرایی علاوه بر زیبایی.
واژه گرافیک ازمصدریونانی graphein به معنای نوشتن یا ترسیم گرفته شده است و مفهوم گرافیک پس از انقلاب صنعتی شکل گرفته است. در سال 1354 سندیکای طراحان گرافیک که تازه در ایران تاسیس شده بود، گرافیک را چنین معناکرد:
“یک اثر گرافیک، پیامی است تصویری که نیتِ تکثیر در ذات آن باشد” پس اثر گرافیکی باید قابلیت انتشار و چاپ را داشته باشد.
در دو دهه بعد اساتید گرافیک تعریف کوتاهتر و کلی تری برای گرافیک یافتند با این عبارت: “زبان بصری جهانی بدون مرز.”
و تعریفی که اکنون توسط انجمن صنفی طراحان گرافیک پیشنهاد شده است چنین است:
“ارائه راه حل مناسب بصری برای تسهیل در ارتباطات مورد نیاز جامعه.”
تعریف ریچارد هولیس در کتاب تاریخ طراحی گرافیک: گرافیک یک زبان است نوعی زبان است با دستور زبانی نامعین و الفبایی پیوسته در حال گردش است. قوانین نا مشخص گرافیک به آن معناست که فقط میتوان آن را مطالعه کرد نه آموخت.
تعریف گرافیک از نظر استاد ممیز: خلاصه کردن یک عنصر تصویری تا جایی که پیام خود را از دست ندهد و قابل تکثیر باشد.
تعریفی دیگر: گرافیک یعنی مهندسی تصویر یا نوشتار جهت ارتباط با مخاطبین برای رسیدن به هدفی واقعی و ملموس.
و در نهایت: گرافیک حیطهای از هنرهای تجسمی است و دارای کاربردهای متنوع و گستردهای میباشد. گرافیک یا به عبارت صحیح طراحی گرافیک(Graphic design)، بکارگیری تکنیکهای مختلف بر روی سطوح مختلف نظیر کاغذ، بوم، فلز، چوب، پارچه، پلاستیک، نمایشگر رایانه، موبایل، دیوار، سنگ، بدنه خودرو و… است که در جهت رساندن پیامی خاص به بیننده انجام بپذیرد.