این قطعه وظیفه تامین برق کامپیوتر را برعهده دارد، این دستگاه بخش جدانشدنی از هر کامپیوتر است که باعث می‌شود تمامی قطعات کامپیوتر بتوانند به صورت صحیح کار کنند. پاور، پاور کامپیوتر یا پاور کیس که با نام منبع تغذیه یا Power supply یا PSU (Power Supply Unit) نیز شناخته می‌شود به صورت جعبه ای بزرگ و مستقل درون کیس قرار دارد و کار منبع تغذیه این است که ولتاژ متناوب یا برق شهری (اِی سی، Alternate Current) را تبدیل به ولتاژ مستقیم (دی سی، Direct Current) کند و سطح ولتاژ را از 220 ولت به 12 ولت و 5 ولت و 3.3 ولت و… کاهش دهد، بسیاری از مشکلات کامپیوتر از این قطعه ناشی می شود.
برق رسانی به کامپیوتر بسیار مهم است و اگر برق مورد نیاز قطعات به کامپیوتر نرسد خطاهای مختلفی بروز می کند که در انتهای این بخش به خطاهای رایج در انتخاب پاور نامناسب و یا اِشکال در پاور اشاره شده است.
پاور دو وظیفه دارد یکی تبدیل AC به DC و دیگری کاهش سطح ولتاژ از ۱۱۰ تا ۲۳۰ ولت شهری را به ولتاژهای کمتر از 12 ولت. برخی قطعات مانند هارد مستقیماً از پاور تغذیه می‌شوند، در حالی که برخی دیگر از طریق مادربرد برق دریافت می‌کنند. انتخاب پاور مناسب، وابسته به توان مصرفی کل قطعات کامپیوتر است و اشتباه در انتخاب آن سبب بروز مشکلات متعددی خواهد شد.
توان مصرفی برای هر قطعه متفاوت است؛ هر قطعه بسته به نوع کار، جریان و ولتاژ و توان مورد نیاز را به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از پاور دریافت می‌کند. برای خرید پاور باید به ابعاد و معماری آن توجه داشته باشید. اگر پاوری که خریداری می‌کنید توانایی تامین جریان مورد نیاز قطعات کامپیوتر شما را نداشته باشد و یا با معماری مادربرد شما سازگاری نداشته باشد، کاربردی نخواهد داشت.
برق شهر که در نیروگاهها تولید می شود به صورت متناوب است (موج سینوسی) و برق باطری به صورت مستقیم است (خط صاف و مستقیم) قطعات الکترونیکی مانند قطعات کامپیوتر با برق مستقیم کار می کنند به همین دلیل بایستی برق متناوب به برق مستقیم تبدیل شود.
انواع پاور یا منبع تغذیه
انواع فرم فاکتور پاور کامپیوتر
منبع تغذیه دارای ابعاد و شکل های مختلفی می باشند، که باید با کیس و مادربٌرد همخوانی و سازگاری داشته باشد. بنابراین، این سه قطعه (مادربرد – کیس – پاور) باید با هم سازگار باشند.
پاور کامپیوتر در انواع مختلفی مانند ATX، AT، LPX،NLX و SFX عرضه می‌شود که هرکدام برای مادربردهای خاصی طراحی شده‌اند.
پاور AT
مخفف عبارت “Advanced Technology” است به معنی “فناوری پیشرفته” که با مادربردهای AT ساخت شرکت IBM سازگار بودند. ابعاد این پاورها برابر با 350 در 305 میلی‌متر است و به دلیل طراحی قدیمی، امروزه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
پاور LPX
مخفف عبارت “Low Profile eXtension” است، پاورهای“ال پی ایکس” LPX برای مادربردهایی طراحی شده‌اند که از معماری LPX استفاده می‌کنند. این نوع پاورها بیشتر در سیستمهای کامپیوتر قدیمی‌تر دیده می‌شوند. ابعاد آن‌ها 330 در 229 میلی‌متر است. پاور LPX در زمان خود به دلیل طراحی خاص و سازگاری مناسب با مادربردهای کوچک‌تر، بسیار محبوب بود.
پاور NLX
مخفف عبارت “New Low Profile eXtended” است، منبع تغذیه NLX “ان ال ایکس” فرم فاکتوری بود که توسط اینتل پیشنهاد شد و برای رایانه های شخصی ارزان و خرده فروشی توسعه یافت. برای مادربردهایی با معماری NLX، پاورهایی به همین نام تولید شده‌اند. ابعاد این پاورها 254 در 228 میلی‌متر است. پاورهای NLX برای کیس‌های جمع‌وجور مناسب بودند و معمولا در سیستم‌هایی که نیاز به نصب آسان قطعات داشتند، به کار می‌رفتند.
پاور SFX
مخفف عبارت “Small Form Factor” و “فاکتور فرم کوچک” معنی می شود. منبع تغذیه های SFX به‌عنوان کوچک‌ترین نوع پاور در بازار شناخته می‌شوند. این نوع پاور برای مادربردهایی با معماری SFX PSU طراحی شده است. ابعاد پاور SFX برابر با 125 در 63.5 میلی‌متر است و توان تأمین انرژی آن حدود 90 وات است. به دلیل اندازه کوچک و کارایی مناسب، این پاورها در سیستمهای کامپکت و کیس‌های کوچک استفاده می‌شوند.
پاور ATX
شرکت اینتل استاندارد خود را به بازار ارائه کرده است و هم اکنون تقریباً همه سازندگان قطعات از استاندارد ATX (Advanced Technology Extended) به معنی “فناوری پیشرفته گسترش یافته” استفاده می کنند. در اغلب کامپیوترهای امروزی از ATX استفاده می شود که بستگی به ابعاد کیس و مصرف توان از انواع زیر استفاده می شود.
دانستن فرم فاکتورهای رایج منبع تغذیه (اندازه و شکل) می‌تواند به شما کمک کند تا از سازگاری منبع تغذیه با مادربرد و کیس، مطمئن شوید. در همین راستا پاورهای مناسب هر مادربرد را در جدول زیر بخوانید.
| پاور سازگار با مادربرد | نوع مادربرد | سایز مادربرد (میلی‌متر) |
| ATX | انواع ATX | ۳۰۵ در ۲۰۴ |
| Flex ATX | انواع ATX | ۲۲۹ در ۱۹۱ |
| Micro ATX | انواع ATX | ۲۴۴ در ۱۲۴۴ |
| Mini ATX | انواع ATX | ۱۵۰ در ۱۵۰ |
| AT | AT | ۳۵۰ در ۳۰۵ |
| LPX | LPX | ۳۳۰ در ۲۲۹ |
| NLX | NLX | ۲۵۴ در ۲۲۸ |
| SFX | SFX | ۱۰۰ در ۱۲۵ |
استاندارد پاور ATX 3.1 و تغییرات آن
سپتامبر 2024 استاندارد جدیدتر ATX 3.1 در کنار PCIe 5.1 معرفی شد که با تغییرات مهمی از جمله کانکتور تغذیه اصلاح شده 12V-2*6 همراه است.
همان‌طور که می دانید، کانکتور 12vHPWR مشکلاتی داشت و این احتمال وجود دارد که جا نزدن کامل آن باعث بروز مشکلاتی چون ذوب شدن کانکتور یا حتی سوختن کارت گرافیک شود. در استاندارد ATX 3.1 نسخه اصلاح شده‌ای از کانکتور 12vHPWR تعریف شده است که 12V-2*6 نام دارد. تلاش شده در این کانکتور جدید مشکلات پیشین برطرف شود.
کانکتور تغذیه 12V-2*6 در سطحی فیزیکی و فنی بهبودهای جزئی اما مهمی به خود دیده است تا شانس ذوب شدن کانکتور در اثر تماس ناکافی یا لق زدن آن کاهش یابد. مشکل اینجاست اگر کانکتور 600 واتی به صورت کامل جا زده نشود، اتصال ضعیف پین‌ها می‌تواند به افزایش دما در اثر عبور شدت جریان بالا از سطح کمی شود که افزایش دما و حتی آتش گرفتن آن را در پی خواهد داشت.
فرق کانکتور 12V-2*6 با 12vHPWR دراینستکه: طول پین‌های تغذیه آن قدری بیشتر شده تا از شانس اتصال ضعیف کاسته شود. در عین حال طول پین‌های داده (Data) هم کاهش یافته است تا اگر کانکتور به طور صحیح و کامل جا زده نشده بود، پاور متوجه آن شود و از عبور شدت جریان بالا در کابل جلوگیری کند.
می‌توان گفت تغییرات کانکتور تغذیه 16 پینی 12V-2*6 بر روی ایمنی متمرکز است که قابل چشم پوشی نیست. این کانکتور ایمن‌تر از 12vHPWR بوده و ریسک ذوب شدن کانکتور کارت گرافیک و پاور یا حتی آتش گرفتن سیستم را به شدت پایین می‌آورد.
انواع پاور از لحاظ ماژولار بودن
عبارت ماژولار یعنی اینکه: قطعه ماژولار یکسره نیست و خودش از چند قطعه تشکیل شده است یا به عبارتی قطعه مثل پازل است و تغییر پذیر است، معنی ماژول به تنهایی واحد یا جزء
پاور ها از نظر کابل کشی در سه نوع مختلف عرضه می شوند؛ غیر ماژولار، نیمه ماژولار و ماژولار. در تفاوت این ۳ سبک سیم‌کشی می‌توان گفت:
غیر ماژولار، تمام سیم‌های آن به طور دائم به پاور لحیم شده است.
نیمه ماژولار، برخی از این کابل‌ها را می‌توان برداشت یا تعویض کرد.
ماژولار، همه کابل‌ها قابل جداشدن هستند.
سطوح ولتاژ در منبع تغذیه
در منبع تغذیه ولتاژهای مختلفی تولید می شود که عبارتند از:
ولتاژ 5+ ولت: رنگ سیم قرمز•
این ولتاژ توسط مادربٌرد، مدارها و وسایل جانبی رایانه مورد استفاده قرار می گیرد.
ولتاژ 12+ ولت: رنگ سیم زرد•
مادربرد، سی پی یو، کارت گرافیک و موتور هارددیسک از این ولتاژ استفاده می کنند.
ولتاژ 5- ولت: رنگ سیم آن سفید بوده (منسوخ شده و دیگر وجود ندارد)
این ولتاژ توسط مادربٌرد صرفاً در شکاف گسترشی ISA استفاده می شد که با منسوخ شدن آن دیگر در پاور تولید نمی شود و جای پین آن در کانکتور خالی است.
ولتاژ 12- ولت: رنگ سیم آبی•
ولتاژ منفی ۱۲ ولت در کامپیوترها معمولاً در منابع تغذیه قدیمی‌تر استفاده می‌شد. این ولتاژ برای تأمین انرژی برخی از قطعات خاص مانند مدارهای تقویت‌کننده صوتی یا ارتباطات سریال (مانند RS-232) به کار می‌رفت. همچنین، در برخی از مدارهای الکترونیکی که نیاز به ولتاژ متقارن دارند (مثلاً ±۱۲ ولت)، ولتاژ منفی نقش مهمی ایفا می‌کند
ولتاژ 3.3+ ولت: رنگ سیم نارنجی•
پردازنده های جدید از ولتاژ ۳/۳ ولت و یا کمتر استفاده می کنند، در صورتی که پردازنده های قدیمی از ولتاژ ۵+ استفاده می کردند. در پردازنده های جدید ولتاژ مورد نیاز پردازنده مستقیماً تولید می شود و بنابراین در هزینه مصرف انرژی صرفه جویی می شود و از حرارت نیز کاسته می شود.
ولتاژ 5+ ولت آماده به کار 5V Standby: رنگ سیم بنفش•
این ولتاژ حتی وقتی کامپیوتر خاموش است توسط پاور تولید می شود یعنی به محض اینکه پاور به برق شهر وصل شود این ولتاژ در خروجی پاور تولید شده و به مادربرد اعمال می شود و می توان با آن به صورت نرم افزاری یا از راه دور و به کمک کارت شبکه یا بایوس، کامپیوتر را روشن می کند.
سیگنالها در پاور کامپیوتر
سیگنال صحت ولتاژ یا پاور گوود (Power Good): رنگ سیم خاکستری•
پس از روشن شدن سیستم، منبع تغذیه به مقداری زمان احتیاج دارد تا به سطح ولتاژ مفید و مطلوب برسد و اگر سیستم شروع به کار کند و منبع تغذیه بعد از آن به کار افتد اتفاقات بدی رخ خواهد داد. برای اینکه رایانه قبل از آمادگی منبع تغذیه روشن نگردد سیگنالی به نام (Power good) درستی ولتاژ و یا قدرت مطلوب به مادربرد ارسال می شود. تا قبل از رسیدن آن مادربٌرد کاری انجام نمی دهد و در صورتی که مشکلی در برق به وجود آید و جرقه ای تولید شود منبع تغذیه این سیگنال را قطع می کند و مادربٌرد کار نخواهد کرد.
سیگنال روشن کردن پاور: (Power On) رنگ سیم سبز•
با فشردن دکمه روشن کردن کامپیوتر از روی کیس از سمت مادربرد سیگنالی به منبع تغذیه ارسال می شود که این سیگنال سبب روشن شدن (Power On) مادربرد می شود و در صورت دریافت سیگنال Power good پاور برق رسانی به مادربرد را ادامه می دهد و کامپیوتر روشن می شود.
تست کردن پاور بدون اتصال به مادربرد
اگر فقط می خواهید پاور را روشن کنید و آزمایش کنید لازم نیست پاور را به مادربرد متصل کنید فقط کافی است ابتدا کامپیوتر را خاموش کرده و از برق بکشید کلیه اتصالات پاور را قطع کنید و سپس پاور را به برق شهر وصل کنید و دکمه on پشت پاور را بزنید تا آماده روشن شدن شود حال با یک تکه سیم کوتاه سیم سبز را به سیم مشکی اتصال دهید تا پاور روشن شود و تا زمانی که این تکه سیم وصل باشد پاور به درستی کار خواهد کرد.
اتصالات منبع تغذیه کامپیوتر
یکی از بخشهای حیاتی منبع تغذیه کامپیوتر، اتصالات آن است که مشخص می‌کند پاور توانایی تأمین انرژی برای کدام قطعات را دارد. در هنگام خرید پاور، توجه به نوع و تعداد کانکتورها اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا هر کانکتور برای تغذیه قطعه خاصی طراحی شده است.
کانکتور مادربرد:
اصلی‌ترین و ضروری‌ترین اتصال در هر منبع تغذیه، کانکتور مادربرد است. این کانکتور با 20 یا 24 پین برای تامین برق مادربرد طراحی شده و در تمام پاورهای استاندارد وجود دارد. بدون این اتصال، سیستم نمی‌تواند کار کند.
کانکتور CPU
این کانکتور وظیفه تامین انرژی پردازنده را بر عهده دارد. کانکتورهای CPU معمولا 4 یا 8 پین دارند و برای پردازنده‌های قدرتمند، نسخه‌های 8 پین مناسب‌تر هستند در این کانکتور فقط ولتاژ 12 ولت وجود دارد (سیم زرد و سیاه) در پاورهای جدید رنگ سیمها همه مشکی هستند.
کانکتور PCIe
این کانکتور برای کارت‌های گرافیک طراحی شده است و وظیفه تامین انرژی این قطعات پرمصرف را بر عهده دارد. کانکتورهای PCIe معمولا در نسخه‌های 6 یا 8 پین تولید می‌شوند.
کانکتور Molex یا همانIDE،
زمانی برای تامین برق قطعاتی مانند درایوهای CD-ROM و هارد دیسک‌های قدیمی استفاده می‌شدند. اما در پاورهای مدرن، این نوع کانکتورها کم‌کم جای خود را به اتصالات جدیدتر داده‌اند.
در این کانکتور ولتاژ 5 ولت (سیم قرمز و سیاه) و ولتاژ 12 ولت وجود دارد (سیم زرد و سیاه) در پاورهای جدید رنگ سیمها همه مشکی هستند.
کانکتور SATA:
به‌عنوان جایگزین مدرن Molex برای تأمین برق هارد دیسک‌ها و درایوهای SSD طراحی شده است. این کانکتور در پاورهای امروزی به‌وفور یافت می‌شود. این کانکتور دارای 15 پین کوچک است که در این کانکتور ولتاژ 5 ولت (سیم قرمز و سیاه) و ولتاژ 12 ولت (سیم زرد و سیاه) و ولتاژ 3.3 ولت (سیم نارنجی و سیاه) وجود دارد، در پاورهای قدیمی این کانکتور وجود ندارد اگر در سیستمهای خیلی قدیمی از هاردهای جدید و SSD استفاده کنید باید از تبدیل استفاده کنید.
دقت کنید که در سیم تبدیل مولکس به ساتا ولتاژ 3.3 ولت وجود ندارد اما اشکالی ندارد و کار می کند.
کانکتور Berg:
این کانکتور که زمانی برای تامین انرژی درایوهای فلاپی استفاده می‌شد، امروزه به‌ندرت در پاورهای جدید دیده می‌شود.
در این کانکتور ولتاژ 5 ولت (سیم قرمز و سیاه) و ولتاژ 12 ولت (سیم زرد و سیاه) وجود دارد، در پاورهای جدید این کانکتور وجود ندارد اگر لازم شد باید از تبدیل استفاده کنید.
کانکتور AUX
یک پورت 6 پین است که برخی مادربردها خیلی قدیمی به آن نیاز دارند. در پاورهای جدید این کانکتور وجود ندارد اگر لازم شد باید از تبدیل استفاده کنید.
کانکتور P8-P9
این کانکتور مربوط به مادربرد های بسیار قدیم AT بود و امروزه وجود ندارد
تبدیل یا Adapter
تقریباً همه کانکتورها را می توان با تبدیل به یکدیگر تبدیل کرد پس اگر در یک پاور کانکتور به خصوصی وجود نداشت می توانید از تبدیل استفاده کنید و کانکتور مورد نظر را بسازید فقط دقت کنید که توان پاور به حد کافی باشد که وسیله مورد نیاز شما را برقرسانی کند.
تبدیل 20 پین به 24 پین برای تغذیه مادربرد
تبدیل Molex به 4 پین برای تغذیه مادربرد
تبدیل Molex به 8 پین (EPS) برای تغذیه مادربرد
تبدیل Molex به 6 پین برای تغذیه کارت گرافیک PCI Express
اجزای تشکیل دهنده منبع تغذیه
پاور کامپیوتر دارای چهار قسمت مهم است، این چهار قسمت عبارتند از:
ترانسفورماتور (Transformator)
یکسو کننده (Rectifier)
فیلتر (Filter)
رگولاتور (Regulator)
هرکدام از این قسمت‌ها دارای وظایف خاصی در پاور هستند.
ترانسفورماتور وظیفه افزایش یا کاهش ولتاژ را برعهده دارد. در واقع این قطعه کار تغییر ولتاژ ورودی از برق شهر به ولتاژ مورد نیاز کامپیوتر را انجام می‌دهد.
وظیفه یک سو کننده، تغییر جریان AC به جریان DC است. جریان مورد استفاده در کامپیوتر DC است و یکسو کننده باید جریان AC ورودی از برق شهر را به جریان DC تبدیل کند.
فیلتر کار از بین بردن نوسانات برق را انجام می‌دهد. زیرا نوسانات برق می‌توانند باعث آسیب رسیدن به قطعات الکتریکی موجود در کامپیوتر شوند. صافی امواج مزاحم را می گیرند. منبع تغذیه قبل از روشن شدن کامپیوتر چند آزمایش انجام می دهد، سپس در صورت صحیح بودن سیستم سیگنال را به مادربٌرد می رساند و در صورتی که به هر علتی برق ارسالی از پاور سالم نباشد کامپیوتر ریست می شود.
رگولاتور پایداری ولتاژ خروجی منبع تغذیه را تضمین می‌کند. رگولاتور برای نگهداشتن سطح ولتاژ در یک میزان مشخص کاربرد دارد و از افت ولتاژ در سیستم جلوگیری می‌کند. افت ولتاژ می‌تواند باعث سوختن قطعات کامپیوتری شود و رگولاتور برای جلوگیری از این اتفاق طراحی شده است. پاور اولین قسمتی از کامپیوتر است که جریان برق را دریافت می‌کند و برای جلوگیری از رسیدن نوسانات برق به قطعات کامپیوتر طراحی شده‌اند. حتی اگر این نوسانات بیش از حد باشند، باعث سوختن پاور کیس می‌شود اما نوسان به قطعات نمی‌رسد و از سوختن آن‌ها جلوگیری می‌شود.
اما گاهی نوسانات به حدی زیاد هستند یا کیفیت پاور کم است که این نوسانات از پاور عبور کرده و سبب سوختن قطعات کامپیوتر می شود پس انتخاب پاور با کیفیت بسیار مهم است.
دقت کنید در خرید پاور هم به کیفیت هم توان پاور توجه کنید و هزینه مناسب انجام دهید و الزاماً خرید پاور با توان بالا گزینه مناسبی نیست و بایستی توان را براساس نیاز کامپیوتر محاسبه کرد در سایت newegg.com یا وب سایت ایرانی green.ir به راحتی قطعات کامپیوتر را وارد کرد و توان مورد نیاز پاور را محاسبه کرده و اعلام می کند.
محاسبه توان
توان الکتریکی حاصلضرب ولتاژ در جریان است، رابطه توان به شکل زیر است.
P یعنی توان بر حسب وات
V یعنی ولتاژ بر حسب ولت
I یعنی جریان بر حسب آمپر
P=V*I
مثلاً اگر یک قطعه کامپیوتری که ولتاژ مورد نیازش 12 ولت است و 2 آمپر جریان می کشد در نتیجه 24 وات توان مصرف می کند.
12*2=24
تفاوت پاور کامپیوتر و لپ تاپ
کامپیوترها نسبت به لپ تاپ‌ها برق بیشتری نیاز دارند. به همین دلیل دارای پاور بزرگ‌تر و قدرتمندتری هستند. و لپ تاپ‌ها برق خود را از باتری که برای آن‌ها تعبیه شده است می‌گیرند. به همین دلیل پاور آن‌ها نسبت به پاور کامپیوتر کوچک‌تر و ضعیف‌تر است. پاور لپ تاپ‌ها بیرون از دستگاه و در سر راه شارژر آن‌ها قرار دارد.
کامپیوتر های امروزی در حدود 800 وات توان و کامپیوترهای گیمینگ در حدود 1200 تا 1600 وات توان مصرف می کنند در حالی که یک لپ تاپ در حدود 100 تا 200 وات توان مصرف می کند.
نشانه های استفاده از پاور نامناسب
استفاده از پاور کامپیوتر نامناسب ممکن است به مشکلات مختلفی منجر شود، از جمله:
ریستارت‌های مکرر سیستم
کاهش عمر مفید قطعات کامپیوتر
عدم روشن شدن سیستم
هنگ کردن سیستم یا نمایش صفحه آبی.
جهت فن در پاور
همانگونه که می دانید فن ها به سمت موتور می دمند یعنی پروانه فن باد را گرفته و به سمت پشت خود می دمد و در پاور نیز فن از بیرون (زیر کیس) هوا را گرفته و به داخل پاور می دمد تا قطعات درون پاور خنک شوند و هوای گرم از پشت کیس خارج می شود.
در برخی از پاور ها از دو فن استفاده شده یکی در زیر پاور و یکی در پشت پاور (پشت پاور منظور جایی است که کابل برق شهر وصل می شود)
گواهینامه 80 PLUS Certified
این علامت نشان می دهد که منبع تغذیه می توان در هنگام کار و توان دهی به قطعات کامپیوتر در حالت های مختلف حداقل 80 درصد راندمان و کارایی داشته باشد.
استاندارد 80 Plus بدون پسوند
پایین دسته در استاندارد 80 Plus که با همین عنوان شناخته می‌شود و پسوندی ندارد. پاورهای دارای این استاندارد در لود 100 درصد ضریب توان 0.9 دارند. بازدهی در این استاندارد در هر سه لود 80 درصد است. این یعنی اگر برای مثال یک پاور 500 واتی با چنین استانداردی داشته باشید، توان موثر آن 400 وات خواهد بود.500*80/100=400
بیشتر مناسب سیستمهای معمولی و اداری هستند که توان زیادی مصرف نمی‌کنند و کاری هم با آن‌ها انجام نمی‌شود که پاور را در لود بالا درگیر کند. این دسته معمولا ارزان‌ترین پاورها را دارد.
استاندارد 80 Plus برنز
دسته‌ی برنز در استاندارد 80 پلاس به نسبت دسته‌ی قبلی، مصرف انرژی کمتری دارد و بهینه‌تر است. ضریب توان استاندارد برنز در لود 50 درصد 0.9 می‌شود. بازدهی توان این دسته در لود 20 و 50 و 100 درصد به ترتیب 82 و 85 و 82 درصد است.
پاورهای دارای استاندارد برنز در عین بهینگی بهتر و مصرف برق کمتر نسبت به استاندارد معمولی، اوج بازدهی خود را وقتی نشان می‌دهند که در لود 50 درصدی باشند
استاندارد 80 Plus سیلور
در استاندارد سیلور یا نقره‌ای، ضریب توان مشابه برنز در لود 50 درصد 0.9 است. همان طور که انتظار دارید، این دسته بازدهی بالاتری دارد که در لود 20 و 50 و 100 درصد به ترتیب 85 و 88 و 85 درصد خواهد بود. به این ترتیب یک پاور با استاندارد سیلور و توان 500 وات، بازدهی حداقل 85 درصدی خواهد داشت که برابر با 425 وات است.
استاندارد 80 Plus گلد
پاورهای دارای استاندارد 80 پلاس گلد جزو محبوب‌ترین و رایج‌ترین انتخاب‌ها بین کاربران هستند. منبع تعذیه با استاندارد گلد یک گزینه‌ی عالی برای سیستمهای گیمینگ محسوب می‌شوند. کاربرانی که از نرم‌افزارهای سنگین مثل نرم‌افزارهای طراحی و تدوین استفاده می‌کنند هم بهتر است سراغ این دسته از پاورها بروند.
در استاندارد 80 پلاس گلد ضریب توان در لود 50 درصد به 0.9 می‌رسد. بازدهی توان هم در سه حالت معمول به ترتیب 87 و 90 و 87 درصد است. برای کاربردهای سنگین مثل گیمینگ و مشابه آن، معمولا باید سراغ پاورهای استاندارد گلد با ظرفیت حداقل 600 یا 700 وات بروید تا عملکرد مناسبی را شاهد باشید.
استاندارد 80 Plus پلاتینیوم
پاورهای دارای استاندارد پلاتینیوم در ظرفیت‌های مختلفی موجود هستند، اما اغلب ظرفیت‌های بالاست که تقاضای بالایی دارد. محصولات دارای این استاندارد در لود 50 درصد ضریب توان 0.95 دارند که یعنی به نسبت دسته‌های قبلی انرژی کمتری هدر می‌دهد. از سوی دیگر بازدهی آن‌ها هم در لودهای 20 و 50 و 100 درصد به ترتیب 90 و 92 و 89 درصد است.
پاورهای با استاندارد پلاتینیوم گزینه‌ی مناسبی برای قوی‌ترین سیستمهای گیمینگ هستند که قطعات قدرتمندی دارند و در نتیجه مصرف برق زیادی خواهند داشت. این دسته همچنین برای کسانی مناسب است که از سیستم خود برای رندرینگ استفاده می‌کنند.
استاندارد 80 Plus تیتانیوم
بالاترین دسته از پاورها در استاندارد 80 پلاس که بهترین بازدهی ممکن را دارند. ضریب توان این استاندارد در لود 20 درصد به 0.95 می‌رسد. استاندارد تیتانیوم تنها استانداری است که بازدهی‌اش در 4 حالت بررسی می‌شود؛ لودهای 10 و 20 و 50 و 100 درصد.
پاورهای این دسته در لودهای 10 و 20 و 50 و 100 درصد به ترتیب، بازدهی 90 و 92 و 94 و 90 درصد دارند. برای قوی‌ترین سیستمهای ممکن برای گیمینگ، معمولا دسته‌ی گلد و پلاتینیوم به خاطر قیمت کمتر گزینه‌های معقول‌تری هستند.
منبع تغذیه با استاندارد تیتانیوم اما به خاطر بالاترین بازدهی ممکن، انتخاب اصلی برای افرادی با سیستم‌هایی است که رندرهای سنگین سه‌بعدی انجام می‌دهند یا می‌خواهند با اورکلاک، قطعات مختلف کامپیوتر را به چالش بکشند.
